Invitaciones

Dice un refrán de esos que tan bien quedan soltándolos en una conversación "profunda", que el mundo está lleno de pequeñas alegrías y el "arte de vivir" sólo consiste en saber distinguirlas.

Pues una de esas "pequeñas alegrías", que sin duda nos hará la vida más cómoda, la acabo yo de encontrar en una revista. Se trata del "Neorest 600": toda una revolución que cambiará el, tan ordinario como inexcusable, acto de deponer las heces.

Lo fabrica la casa "Toto" ( y mira que pensaba yo que los de "Roca" tenía monopolio.. !lo que se aprende!) y está dotado de los últimos avances técnicos para que la diaria, (o casi) costumbre evacuatoria se convierta en poco menos que una experiencia religiosa.

Para empezar, un sensor detecta si alguien se acerca, y si esto ocurre, él mismo se encarga de levantar mecánicamente la tapa, un "detalle" que, en ciertas "circunstancias límite", nunca se agradece bastante.

Eriyen buzul suları

Isınmanın buzullardaki etkileri 1960’larda görüldü. Bu dönemde buzulların yüzde 20’si eridi. Bugün bilinen ise 2070’te dünyada buzulların kalmama ihtimalinin olduğu. Eriyen buzul suları nereye gidecek? Denizlere gidecek ve su seviyeleri yükselecek. Buzulların erimesi bize, küresel ısınma etkilerinin her geçen gün katlanarak arttığını gösteriyor. Buzullar yok olunca, normal koşullarda buzullardan yukarıya yansıyan güneş ışınları denizler tarafından emiliyor. Deniz suyu sıcaklıkları artıyor, artışa bağlı fırtınalar, tayfunlar güçleniyor. Öte yandan buharlaşma da fazlalaşınca karbondioksit deposu olan okyanuslarda, karbondioksit konsantrasyonu artıyor, doymaya yaklaşıyor ve havadaki karbondioksiti ememiyor. Böylelikle küresel ısınmaya ikinci bir destek geliyor. Yani bir geri besleme söz konusu.